5.10.2008 | 23:29
Fortíðin
Var að skanna myndir af forferðum mínum og vildi ég deila þeim með ykkur
afi Jón Guðmundsson frá Stóru-Ávík F:1910 d: 1974
amma Unnur Aðalheiður Jónsdóttir frá Stóru-Ávík f:1917 d:1991
langamma Anna Benediktsdóttir. Húsfreyja í Stóru-Ávík. f:1874. d.1937 (hún var móðir afa Jóns)
langafi Guðmundur Jónsson. Bóndi í Stóru-ávík f:1872 d:1959 (hann var faðir afa Jóns)
langamma Guðlaug og langafi Guðmundur Gísli frá Munaðarnesi. Guðlaug langamma var fædd árið 1876 og lést af barnsförum 1915. Þau áttu 9 börn og þar á meðal afa Jens. Og dóu þrjú barnana ung. Tvö þeirra náðu ekki 1 árs aldri. En einn náði 8 ára aldri. Svo voru það afi Jens, Indi, Einar, Beta, Guðrún og sú yngsta Guðlaug náðu öll háum aldri.
Þegar maður hugsar um það, hvað maður er heppin að lifa á þessum tíma í dag. Öll læknaþjónustan og öruggið sem við búum við í dag. Guðlaug langamma deyr viku eftir að hún eignast Guðlaugu dóttir sína, úr barnsfarasótt. Og var það talið að það hafi verið meðgöngueitrun eins og það kallast í dag. Hún var með mikil bjú og öll einkenni meðgöngueitrunar. En í þá daga var ekkert hægt að gera í því. Svo líka að missa þrjú börn sín. Alveg skelfileg. Maður getur bara ekki sett sig í spor þeirra. Langafi Guðmundur Gísli náði 68 ára aldri. Deyr árið 1939, sama ár og pabbi fæddist. Og er pabbi skírður yfir kistu hans, í höfuðið á honum.
Var einmitt að skoða í Íslendingabók, og þar sé ég að langafi Guðmundur Gísli átti 11 systkini, og alla vega 6 þeirra deyja undir 4 ára aldri. Að hugsa sér að missa helmig af börnum sínum fyrir sjúkdómum sem í dag væri hægt að bjarga.
En jæja best að fara að sofa. Ætla að kyssa öll börnin mín áður en ég fer að sofa, og hugsa hvað ég er heppin:)
Góða nótt allir saman
með kveðju úr roki og rigningu Bryndís
Athugasemdir
Hæhæ!
já það er erfitt að trúa að það sé ekki lengra en hundrað ár síðan að fólk missti börnin sín úr sjúkdómum og konurnar af barnsförum dagsdaglega... alveg skelfilegt.
Eins gott að þakka fyrir mæðraskoðun og ungbarnaeftirlit:)
kv. Hafrún
Hafrún (IP-tala skráð) 6.10.2008 kl. 18:14
Já, að hugsa sér. Og ekki er nú lengra síðan en að Guðmundur og Jensína í Bæ misstu mörg barna sinna. Við erum heppin að vera uppi á þessum tímum, þrátt fyrir kreppu og fjármálafokk.
Kveðja, Ingibjörg
Ingibjörg (IP-tala skráð) 9.10.2008 kl. 14:09
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.